Page 32 - 5N 1K . SEVİYE 1
P. 32
Aşağıdaki hikâyeyi tamamlayalım.
DOKUNMA!
Çok mutluydum. Perşembe günü Arkeoloji Müzesi’ne gidecektik. Öğretmenimiz,
ailemizden geziye gitmemiz için izin kâğıdı istedi. Gezide kıyafet serbestti. Yanımıza
su ve bisküviden başka bir şey almayacaktık. Perşembe günü oldu. Otobüsler okul
bahçesine girdi. Öğretmenimiz, bizleri okul bahçesinde toplayarak konuşmaya baş-
ladı. ”Çocuklar, müzede dolaşırken yüksek sesle konuşmayalım. Kapatılan alanlara
girmeyelim ve hiçbir heykele dokunmayalım.” dedi. Bizler de hep bir ağızdan “Ta-
mam öğretmenim!” dedikten sonra sıra ile otobüse bindik. Mehmet ile yan yana
oturduk. Fazla uzun sürmeyen bir yolculuk yaparak müzeye geldik. Selvi öğretmenin
arkasından müzeye girdik. İnsanların günümüzden binlerce yıl önce kullandığı eşya-
ları gördük. Daha sonra çevresinde küçük kabartmaların olduğu bir lahidin yanına
geldik. Mehmet, bana sus işareti yaparak girilmesi yasak olan yere girdi. Kalbim
yerinden çıkacakmış gibi oldu.
32