Page 38 - 5N 1K . SEVİYE 1
P. 38
Aşağıdaki hikâyeyi tamamlayalım.
KARDAN ADAM
Bütün çocuklar, beni yapmak için saatlerce çalışmıştı. Artık dik durabiliyordum.
Sağımda solumda çocuklar koşuşturuyordu. Ben de çok mutluydum. Kar yağmaya
devam ediyordu. Uzun boylu çocuk, elindeki havucu tam yüzümün ortasına taktı.
Saçları kıvırcık olan kız atkısını boynuma doladı. Kömür parçalarını sıra ile dizip bana
ağız yaptılar. Maydanozları başıma koyup saç yaptılar. Artık tamamlanmıştım. Bana
sarılıp resimler çekiyorlardı. Hava kararmaya başlayınca herkes evine gitti. Koşturan,
mutluluktan gülen çocuklar yoktu artık. Gitmekte haklılardı. Beni yaparken üşümüş-
lerdi. Yalnız kalmıştım. Ben de gözlerimi kapatıp uykuya daldım. Kafam kaşınıyordu.
Gözlerimi açtım. Hiçbir şey göremedim. Tekrar uyudum. Sabah oldu. Çocuklar gel-
di. Hepsi çok şaşırmıştı. Başımdaki maydanozların yok olduğunu söylediler. Yeniden
maydanoz koydular. Eğlendiler, çevremde koşuşturdular. Hava kararınca çocuklar
evlerine gitti. Gündüz çocukları takip etmekten yorulmuştum. Ben de uykuya daldım.
Başımda yine kaşıntı oldu. Uyanacak kadar gücüm bile yoktu. Sabah olduğunda
yine maydanozlar yoktu. Çocuklar yeniden maydanoz koydu. Kendi aralarında
maydanozlara neler olduğunu bulmak için uyumayacaklarını söylediler. Gece oldu.
Çocuklar evlerine gitti.
38
