Page 7 - TÜRKÇE 4. SINIF
P. 7
Okuma - Anlama Adı: ....................... Soyadı: ...........................
KELOĞLAN
Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, köyün birinde Keloğlan ve annesi ya-
şıyormuş. Keloğlan’ın annesi çok hastalanmış. Annesinin iyi beslenmesi ve bol bol
vitamin alması gerekiyormuş. Ancak o kadar yoksullarmış ki yiyecek ekmekleri bile
yokmuş. Keloğlan odunculuk yapmış, pazarda eşya taşımış. Ama kazandığı para an-
nesini iyileştirmeye yetmemiş. Bir sabah, uzaklara gidip daha iyi para kazanmak için
yola koyulmuş. Annesini de komşusuna emanet etmiş. Keloğlan günlerce yürümüş.
Acıktığında yolun kenarına oturup çıkınındaki yiyeceklerden yemiş, biraz dinlenmiş,
sonra yoluna devam etmiş. Ancak az olan yiyecekleri tükenmeye başlamış. Keloğlan
da yürümekten yorgun düşmüş. Ama ne iş bulabilmiş ne de umudu kalmış. “Biraz
uyuyayım da sonra geri dönerim.” diye düşünüp bir ağacın gölgesine uzanmış. Tam
o sırada ağacın üstünde uçmakta olan karga, pençesindeki içi altın dolu keseyi Ke-
loğlan’ın keleş kafasına atmış. Ancak Keloğlan ihtiyacı olmasına rağmen altınları al-
mamış. “Kiminse gelip buradan alsın.” demiş
ve geri dönmek için yola koyulmuş. Keloğ-
lan’ın ardından atlı adamlar seslenmiş. Me-
ğer altınlar kralınmış. Kral başkasının malına
göz dikmeyen, dürüst bir kişiyi yardımcısı
yapmak istediği için bu oyuna başvurmuş.
Keloğlan’ın dürüstlüğü anlaşıldığı için kral,
onu ve annesini sarayına almış. O günden
sonra Keloğlan ile sağlığına kavuşan annesi,
sarayda huzur içinde yaşamaya başlamışlar.
7