Page 7 - TÜRKÇE 4. SINIF
P. 7

Okuma - Anlama                                Adı: ....................... Soyadı: ...........................



                                                 KELOĞLAN



             Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, köyün birinde Keloğlan ve annesi ya-


            şıyormuş. Keloğlan’ın annesi çok hastalanmış. Annesinin iyi beslenmesi ve bol bol

            vitamin alması gerekiyormuş. Ancak o kadar yoksullarmış ki yiyecek ekmekleri bile


            yokmuş. Keloğlan odunculuk yapmış, pazarda eşya taşımış. Ama kazandığı para an-

            nesini iyileştirmeye yetmemiş. Bir sabah, uzaklara gidip daha iyi para kazanmak için


            yola koyulmuş. Annesini de komşusuna emanet etmiş. Keloğlan günlerce yürümüş.

            Acıktığında yolun kenarına oturup çıkınındaki yiyeceklerden yemiş, biraz dinlenmiş,


            sonra yoluna devam etmiş. Ancak az olan yiyecekleri tükenmeye başlamış. Keloğlan

            da yürümekten yorgun düşmüş. Ama ne iş bulabilmiş ne de umudu kalmış. “Biraz


            uyuyayım da sonra geri dönerim.” diye düşünüp bir ağacın gölgesine uzanmış. Tam

            o sırada ağacın üstünde uçmakta olan karga, pençesindeki içi altın dolu keseyi Ke-


            loğlan’ın keleş kafasına atmış. Ancak Keloğlan ihtiyacı olmasına rağmen altınları al-

            mamış. “Kiminse gelip buradan alsın.” demiş


            ve geri dönmek için yola koyulmuş. Keloğ-

            lan’ın ardından atlı adamlar seslenmiş. Me-


            ğer altınlar kralınmış. Kral başkasının malına

            göz  dikmeyen,  dürüst  bir  kişiyi  yardımcısı


            yapmak  istediği  için  bu  oyuna  başvurmuş.

            Keloğlan’ın  dürüstlüğü  anlaşıldığı  için  kral,


            onu ve annesini sarayına almış. O günden

            sonra Keloğlan ile sağlığına kavuşan annesi,


            sarayda huzur içinde yaşamaya başlamışlar.




                                                         7
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12