Page 37 - TÜRKÇE 4. SINIF

TEK DİŞ
Sıcak mı sıcak bir havada
Aheste aheste yürüyormuş bir fil.
Canı sıkkın mı sıkkın
Karşısına ağaçlar çıkana kadar,
Yürümüş mü yürümüş.
Yaklaşmış bir ağacın yanına,
Başlamış gövdesine vurmaya.
Amacı can sıkıntısını üzerinden atmak.
Vurdukça ağacın kabuğu ince ince soyuluyor,
Ne ki gövdesi sallanmıyormuş bile.
Kalın mı kalın bir gövdeye sahipmiş ağaç.
Bu duruma sinirlenen fil başlamış daha hızlı vurmaya.
Kafasını sağa sola çeviriyor,
Geri çekilip hızla gelip tosluyor, ama nafile.
Ağacı devireceğim derken öyle bir vuruş yapmış ki,
Bir dişi kökünden kırılmış.
Bu duruma üzülen fil inadından vazgeçmişti;
İnadına devam etse, belki öbür dişinden de olacak.
Özür dilemek ister gibi bakmış ağaca.
Kırılan dişi yüzünden
Alay edeceklerini biliyordu diğer fillerin.
Gerçekten de tahmin ettiği gibi olmuştu.
Fillerin çoğunun diline dolanmıştı kırık dişi.
Hele biri var ki “Tek Diş” adını takmıştı ona;
Nerede görse lakabıyla çağırıyordu onu.
Gücüne gidiyordu bu durum Tek Diş’in.
Ona “Tek Diş” adını takan fil,
Kimsenin açığını görmeye dursun
Artık o açığı veren, kurtulamaz bunun dilinden.
Bir gün yine Tek Diş’e,
“Gel senin öbür dişini de kıralım
Böylece Tek Diş adından kurtulursun.
Sen de rahatlarsın, ben de.” diyerek,
Alay edip ayrılmıştı yanından.
Yolda giderken bir yandan
“Öbür dişini de kırarsa,
Kırık Diş adını takarım.” diye düşünüyordu.
Epey uzaklaşmıştı ki,
Birden karşısında avcılar belirdi.
Onu tuzağa düşürerek
Kırıp almışlardı iki dişini de.
Tek Diş ile alay edeyim derken,
Şimdi kendisi olmuştu iki dişinden
Ve fillerin diline düşen.

YILMAZ GÜRBÜZ

37