Page 10 - 5N 1K 1. SEVİYE
P. 10

Aşağıdaki hikâyeyi tamamlayalım.




                                    GÜCÜMÜZ KALMADI

                  Sabah olmuş, güneş her tarafı aydınlatmıştı. Giyinip arkadaşlarımla anlaştığım

            gibi sahile indim. Umut, Selçuk ve Orhan tekneyi düzenliyordu. ”Günaydın.” diyerek
            elimdeki yiyecek ve içecekleri teknenin arkasına koydum. Çok heyecanlıydık. Oltaları-

            mız teknenin önünde duruyordu. Orhan teknenin ipini çözdü. Selçuk küreklere asıldı.
            Yarım saat sonra oltalarımıza yem takıp denize bıraktık. Orhan hazırladığı sandviç-
            leri bizlere verdi. Yemeği tam bitirmiştik ki Umut’un oltasının zili çalmaya başladı.

            Umut, oltayı hızla sarmaya girişti. Oltanın ucu teknenin gövdesine değiyordu. Büyük
            balık takıldı, diye seviniyorduk. Umut yorulunca oltayı ben aldım. Sarmaya devam
            ediyordum. Ben de yoruldum. Oltayı Orhan aldı. Balık tekneye yaklaşmıştı. Selçuk,

            kenarları çift lastikle bağlanmış deniz gözlüğünü taktı. Hangi balık olduğunu öğren-
            mek için başını suya soktu. Başını suya sokması ile çıkarması bir oldu. Konuşmakta
            zorlanıyordu. En sonunda “Köpek balığı!” diye bağırdı.


















































                                                        10
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15