Page 10 - 5N 1K 1. SEVİYE
P. 10
Aşağıdaki hikâyeyi tamamlayalım.
GÜCÜMÜZ KALMADI
Sabah olmuş, güneş her tarafı aydınlatmıştı. Giyinip arkadaşlarımla anlaştığım
gibi sahile indim. Umut, Selçuk ve Orhan tekneyi düzenliyordu. ”Günaydın.” diyerek
elimdeki yiyecek ve içecekleri teknenin arkasına koydum. Çok heyecanlıydık. Oltaları-
mız teknenin önünde duruyordu. Orhan teknenin ipini çözdü. Selçuk küreklere asıldı.
Yarım saat sonra oltalarımıza yem takıp denize bıraktık. Orhan hazırladığı sandviç-
leri bizlere verdi. Yemeği tam bitirmiştik ki Umut’un oltasının zili çalmaya başladı.
Umut, oltayı hızla sarmaya girişti. Oltanın ucu teknenin gövdesine değiyordu. Büyük
balık takıldı, diye seviniyorduk. Umut yorulunca oltayı ben aldım. Sarmaya devam
ediyordum. Ben de yoruldum. Oltayı Orhan aldı. Balık tekneye yaklaşmıştı. Selçuk,
kenarları çift lastikle bağlanmış deniz gözlüğünü taktı. Hangi balık olduğunu öğren-
mek için başını suya soktu. Başını suya sokması ile çıkarması bir oldu. Konuşmakta
zorlanıyordu. En sonunda “Köpek balığı!” diye bağırdı.
10