Page 137 - TÜRLÇE 2. SINIF KİTABI
P. 137
İKİZ KARDEŞLER
Handan ile Candan ikiz kardeşlerdi. Dış görünümleri tıpkı bir-
birlerine benziyordu. Ancak huyları hiç benzemezdi. Handan, ne
kadar uyumlu, cana yakın ve güler yüzlü ise Candan da bir o
kadar geçimsiz asık yüzlü ve huysuz bir kızdı.
Bu durum annelerini çok üzüyordu; çünkü kızları birbirleriyle
anlaşamıyor ve sürekli kavga ediyorlardı. Yine bir gün, kavga
ettikten sonra bahçede üzgün üzgün oturuyorlardı. ikisi de bir-
birlerine sırtlarını dönmüştü. Altında oturdukları ağacın dökülen
yaprakları ile oynuyorlardı. İkisi de hem üzgün hem sinirliydiler.
İşte tam o sırada “pıt!” diye bir ses duydular. Yuvasında yalnız olan yavru
serçe, ikisinin tam arasına düşüvermişti. İkisi de hemen kuşun yanına geldiler. Serçecik
korkudan “Cik! cik!” diye bağırıyordu. Handan, hemen yavru kuşu eline alıp bir yerine
bir şey olmuş mu? diye baktı.
Kuşun küçük kanatlarından biri yaralıydı. Handan, kuşu tedavi edip yuvasına
koymayı teklif etti; ama Candan “Kuşu tedavi edip evdeki boş duran kuş kafesine
koyalım” diye ısrar etti. Küslüklerini unutup konuşmaya başlamışlardı; fakat bu yüzden
yine tartıştılar. En sonunda kuşu eve götürmeye ve bu konuyu annelerine danışmaya
ÖRNEK
karar verdiler.
Eve geldiklerinde Candan, heyecanla ellerindeki kuşu annesine göstererek onu
kafese koyup beslemek ve büyütmek istediğini anlattı. Handan ise sakince annesine
kuşu nasıl tedavi edeceklerini sorarak kuş için çok üzüldüğünü an-
lattı.
Kuşun tedavisini hep birlikte yaptılar. Daha sonra ikisini de din-
leyen anneleri, kuşun kendi yuvasında ve annesiyle yaşamasının,
kuş için daha iyi olacağını söyledi.
Candan, bu duruma biraz üzülse de sonradan annesine hak
verdi. Yavru kuşu yuvasına koymaya gittiklerinde anne kuş, çığlıklar
atarak yuvasının üstünde dönüyordu.
137