Page 149 - TÜRLÇE 2. SINIF KİTABI
P. 149
SÖZCÜK DAĞITAN DEDE
Osman dede, her gün bizim sokağa gelirdi. Bize
ihtiyacımız kadar sözcük dağıtırdı. Biz de o sözcüklerle
cümleler kurardık. O gün Emre’ye dört, Buğra’ya iki ve
Tuğçe’ye de üç sözcük verdi. Sepetinde kalan bir sözcüğü
de Sevil’e verdi.
Emre,”Bugün hava çok güzel.” cümlesini kurdu. Buğ-
ra “Oyun oynadım.” ve Tuğçe “Derslerimi tekrar ettim.”
cümlelerini kurdu.
Sevil ise “Okudum.”cümlesini kurdu ve birden ağla-
maya başladı. Osman dede Sevil’e neden ağladığını sordu.
Sevil ”Ben cümle kuramadım.” dedi. Osman dede “Bir
sözcükle bir şey anlatabildin mi?”diye sordu. Sevil “Evet.” dedi. Osman dede “Bazen
bir sözcükle de cümle kurabiliriz.” deyince Sevil cümle kurabildiği için mutlu oldu.
Aşağıdaki soruları, okuduğunuz metne göre yanıtlayınız.
1 Osman dede nereye gelirdi?
ÖRNEK
2 Osman dede ne dağıtırdı?
3 Sepette kalan son sözcüğü kime verdi?
4 Sevil neden ağladı?
5 Osman dede Sevil’e ne dedi?
149
