Page 50 - 5N 1K . SEVİYE 1
P. 50
Aşağıdaki hikâyeyi tamamlayalım.
BİRBİRİMİZE GÜVENELİM
Vadideki tavşanlar gündüz kartaldan, akşam da baykuşun korkusundan yu-
valarından çıkamıyormuş. Su ve yiyecek bulmak için çıkmaları gerekiyormuş. Lider
tavşan diğer tavşanlara” Ben çıkıp kontrol edeceğim. Haber verince sizde dışarı çıkın
.” diyerek dışarı çıkmış. Çıkması ile girmesi bir olmuş. Nefes nefese “Çok yakında-
lar. Canımı zor kurtardım. Beklememiz lazım.” Demiş. Susayan ve acıkan yavrular
ağlamaya başlamış. Anne tavşanlar yavruları sakinleştirmeye çalışıyormuş. Birden
yuvanın köşesinde ışık yanmış. Tavşanlar çok korkmuş. Işığın olduğu yerden” Biz size
yardım ederiz” dediğinde lider tavşan sesi tanımış. Önceki hafta böcek kuşundan
kaçarken tanışmışlardı. Lider tavşan yardım edip onları yuvalarında saklamıştı. Lider
tavşan gülmeye başlayarak” Küçücüksünüz. Bize nasıl yardım edeceksiniz?” demiş.
Ateş böceği ışığını söndürüp yakarak” İşte böyle” demiş. Hiçbiri ateş böceğinin dediğini
anlamamış. Ateş böceği” Bizden haber gelene kadar dışarı çıkmayın gerisini de bize
bırakın” diyerek arkadaşları ile dışarı çıkmış.
50
